Home Deportatiepraktijken
Stop Deportaties Bajesboten




Honger
Op Papier Staat Het
Zonder Paspoort
Berekening




Download Honger

Honger


Een gezwollen monster ben ik, ik pomp
mijn pens propvol, ik ben één en al romp
Mijn rug is door zwaarwichtigheid krom
Mijn klauwen groot en hersenen lomp

Maar aanschouw mijn omvang, mijn trots
Hier zittend op mijn onneembare rots
Mijn buik bulkend over het balkon
stort ik neer mijn stront en kots

Dat mogen ze hebben, ik ben geen vrek
Ik ben vloeibaar vlees, drillerig spek
Nochtans heb ik immer stevige trek en
zit er in mijn vel nog rek

Vreten! Vreten! Ik vreet en ik voed
Mijn bloed wordt als slagroom zo zoet
Ik smak en schrans en laat boer na boer
met knoeiend en rottend gemoed

Ik gist en ik gist in mijn slijk,
ben dronken pudding, zowel slap als rijk,
een schrokkend lijf tegen elke prijs
Voorbestemd voor inhalig gelijk

want hier zit een onverzadigbaar kind
Het leeft en het smult en het verslindt,
wordt vetgemest wanneer het maar wil
Mijn lot is lekker, mij goedgezind

De hele dag aan tafel, aan de dis
zodat ik geen oogst of bloedbad mis
of offerandes of opgejaagd wild of
oceanen vol met vers te vangen vis

Ik wil meer, meer! Meer
stouwen zonder kauwen, ik verteer
Alles moet op en alles moet erin,
eer ik mijn gulzige kunsten verleer

Snoepen moeten ik, snoep, snoep, snoep
en met hormonen volgespoten troep
en genetisch op-op-opgefokt goed
Hoor mijn honger! Hoor mijn roep!

Hoor grommen mijn maag bij afgekloven been,
rammelen mijn darmen, leeg en gemeen
Niets, niets, niets is teveel
Mijn trog is hier en er is plaats voor één

Met uitzicht op de arena, ik werp een kluif
naar bedelaar, klaploper, gul uit mijn ruif
Hier is een restje, een beetje gruis,
een homp, een strohalm, een beurse druif

Hier is een rib om aan te knabbelen
Hier is een graat om aan te sabbelen
Hier heb je iets om over te kibbelen
en hier is iets om voor op te krabbelen

Tot slot een toetje, een verdiende fooi
die ik nonchalant over mijn schouder gooi
Ze vechten erom in hun nest van hooi
Vergeten dat ik toezie en dat is pas mooi!

Joke Kaviaar

back to begin
Home

Op Papier Staat Het


Ze kwamen,
lippen bedekt met verstomming,
om punten uit te delen
op een schaal van niets tot iets,
biljetten te verstrekken
met letteren zonder tong

en toonden brevet,
vaardige bajonet,
beloofden scalpel,
pillen en verdoving,
zeggende
Op papier staat het

Zo kwamen ze, onkreukbaar,
kartonnen poppen op
afstand bestuurd, nader
met penningen en de vraag
of ik tekenen wilde, zodat ik
niet meer spreken hoefde

Ze zetten,
ogen bevlekt met verstarring,
de balpen in mijn vingers
op lijnen zonder limiet,
beslissingen verlichtend
met verheldering zonder lens

En ik

gaf hen braaf
een vluchtig paraaf,
carte blanche, zegen,
loyale woordenregen,
bevestigend
Op papier staat het

Voldaan gingen ze,
net als de anderen,
die eerder gekomen waren

Joke Kaviaar

(terug naar Diss)

back to begin
Home

BEREKENING

Het geld rolt niet de bergen op
het waait niet in uw tien vingers
wie aftellen kan, kan optrekken ook
overleven is niets voor beginners

Maar in kwadraat wordt niets gedeeld
want de som van alle tegoeden
vermenigvuldigd met wat constante is
is belastend voor armoedige zwoegers

Men moet wortel trekken uit een opgaaf
al valt de uitkomst niet te voorspellen
per saldo vast vele nullen
maar zeker Pi keer zovele tabellen

Van onderaf gezien honderd procent winst
in een vlammende inflatoire vulkaan
Een waaghals wacht op de lavastromen
Hij weet het, 't is link daar te staan

Maar het geld rolt niet de bergen op
het waait niet in zijn tien vingers
wie aftellen kan, kan optrekken ook
Overleven is niets voor beginners


Joke Kaviaar

(terug naar Diss)

back to begin
Home

Download Zonder Paspoort

Zonder Paspoort

Daar waar ik aan wal kom
zal mijn vlucht landen
zal ik me aan de kademuur
ketenen met deze handen
die geroeid hebben om ver
te komen zonder paspoort

weggeworpen tussen
de kaken van een haai

om een route te vinden naar
welk oord dan ook behalve
dat wat me stoorde in een
demonische droom waarin ik
bezeten werd door de greep
van doelloze hoop waaraan ik
ontglipte toen ik de sloep

die nu aan m'n voeten water maakt
om onontkoombaar onder te gaan

ontdekte, waarna ik me vastklampend
zwoegend ben doorgegaan tot
deze haven die ik thans nader
waar ik spoedig zwaaiend
op mijn plaats zal staan als
een vuurtoren voor de vloot die
komen zal en ik kondig aan

Na mij nog velen die oversteken
en op hen zal ik wachten

Joke Kaviaar


back to begin
Home