| IN HONGER STAKING IN NEE- DER LAND |
| U beslist over leven of dood Minister Verdonk ! U beslist over leven of dood. U heeft laten weten zich niet "medeverantwoordelijk" te voelen wanneer een van de hongerstakers zou komen te overlijden. U zult vast opgelucht zijn dat deze mensen liever de eer aan zichzelf houden dan dat zij zich naar de door u opgerichte slachtbank, die 'terugkeerbeleid' heet, laten leiden. Deze mensen zien geen andere weg dan deze, die zij nu gekozen hebben. Het alternatief is de dood in Iran, voorafgegaan door gevangenschap en martelingen. Een feit, dat indien het hier bekend zou worden nadien, zonder twijfel tot uw definitieve ondergang als minister zou leiden. Ik zei het al, u zult opgelucht zijn. Nu geeft u toch simpelweg de hongerstakers zelf de schuld? Niettemin ziet dat alles er niet zo netjes uit, en dus stuurt u uw bloedhonden van de IND op deze mensen af om hen onder druk te zetten, en hen voor te liegen, en niet alleen hen, maar ook het Nederlandse volk met berichten als zou de hongerstaking zijn beëindigd. Slaapt u gerust verder, burgers... Gelooft u nu werkelijk dat deze mensen veilig zijn daar in Iran? Of bent u zo overtuigd van uw doofpot machine dat u denkt dat hun dood daar zou kunnen worden afgedekt of goedgepraat? Hoe het ook zij, in mijn ogen bent u een onmens, iemand die haar verantwoordelijkheid niet wil inzien, althans deze niet publiekelijk wenst toe te geven. U denkt kennelijk dat een mens alleen maar voor de dood van een medemens verantwoordelijk is, als hij of zij eigenhandig de strop hanteert, maar zo ligt dat niet. Wie mensen de dood indrijft, vermoordt hen. Wie mensen uitlevert om te worden gemarteld en opgehangen, vermoordt hen. Om uw eigen woorden te gebruiken: "Als je dat niet wilt zien, dan krijg je het nooit door." U krijgt het dus nooit door, zo lijkt het. U heeft bij uzelf zulke grote oogkleppen opgezet, dat u er hulp bij nodig zult hebben om ze weer af te krijgen! Intussen worden de Nederlandse wetten zodanig gemodelleerd dat het gebruik maken van je vrijheid van meningsuiting al genoeg kan zijn voor een aanklacht wegens bedreiging of het goedpraten van of het aanzetten tot ...? Ja, tot wat eigenlijk? Tot verzet, protest? Het verkrijgen van inzicht? Het zou niet moeten mogen! Maar in werkelijkheid bent u het zelf, u en Donner en Balkenende en consorten, kortom de Nederlandse staat, die zich schuldig maakt aan bedreiging, chantage, en het goedpraten van de terreur tegen vluchtelingen, maar alweer, ook hier gaat het op, net als bij moord: die wetten gelden niet voor u. Dat heeft u goed geregeld. Welnu, dan gelden ze ook niet voor mij, en ik kan u verzekeren: ik zal u met mijn woorden aan blijven vallen. U en uw beleid, alles waarvoor u met uw kabinet staat; de normen en waarden van het recht van de sterkste, van hen die zich in de meerderheid wanen. Vooralsnog ontbreekt het me niet aan woorden, zoals u merkt. Ik hoop dat dit zo blijft. Net zoals dat ik hoop dat die vijf mensen uit Iran de mensen in ons land zullen kunnen wakker schudden uit de droom dat het met de rechten van vluchtelingen in ons land zo goed gesteld is. En bovenal dat hen dat lukt vóór het voor hen zelf te laat is. Ik gebruik het woord 'vluchtelingen'. Vluchtelingen ja, door u liever asielzoekers genoemd, of uitgeprocedeerden, of illegalen. Alles om tweespalt te zaaien, onduidelijkheden op te roepen, te kunnen criminaliseren. Vluchtelingen. Zoals zovelen die volgens u met onbekende bestemming zijn vertrokken, maar in realiteit door u de illegaliteit ingeschopt rondzwerven. Ik vraag me af wat er geworden is van de mensenrechten. Vrijheid om je te vestigen waar je wilt, waar je niet in armoede hoeft te leven, of in oorlog, waar je niet blootstaat aan vervolging om je mening, geaardheid of religie. Heeft het zin steeds e-mails te blijven sturen aan een minister die niet eens verantwoording wenst af te leggen over dit alles? Vast niet. Toch blijf ik het doen. Want wat anders? Ik heb al bij u voor het ministerie van justitie staan protesteren, en op het plein voor de tweede kamer, bij het slavernijmonument, maar overal steekt u even hooghartig hetzelfde praatje af, of geeft geheel geen thuis, aan niemand overigens, op vakantie of niet. Ik zal er in elk geval voor zorgen dat andere mensen wel lezen, wel horen, wel luisteren. En ik zal hen oproepen u hoe dan ook de waarheid te zeggen. Onderstaand gedicht mag, nee, wil ik dat u zich persoonlijk aantrekt. Wie over levens beslist, dient zich namelijk te realiseren wat dit inhoudt voor betrokkenen, en hoe het moet zijn wanneer een ander over zijn of haar eigen leven zou beslissen. Het ziet er dan ineens heel anders uit, nietwaar? Beangstigend is het om je lot in handen van anderen te weten, jarenlang. Denkt u daar eens over na. Misschien zult u dan begrijpen dat op een dag genoeg genoeg is geweest en daarmee wil ik tot slot nog zeggen: neemt u de hongerstakers en hun motieven serieus. Neemt u de reden voor hun vlucht serieus. Er zijn nu eenmaal grenzen aan hoever je kunt gaan in de vernedering van mensen, de mishandeling, uitsluiting en opsluiting, en met de dood is die grens bereikt. Er Zijn Nu Eenmaal Grenzen Er zijn nu eenmaal wetten Er zijn nu eenmaal grenzen Er zijn nu eenmaal rechters Er zijn nu eenmaal ministers die tirannen zijn en zich beroepen op democratie Er zijn nu eenmaal gemartelden Er zijn nu eenmaal verkrachtten Er zijn nu eenmaal gevluchtten Er zijn nu eenmaal ministers die tirannen zijn en zich beroepen op democratie Er is nu eenmaal honger Er liggen nu eenmaal lijken Er zijn er nu eenmaal ziek Er zijn nu eenmaal ministers die tirannen zijn en zich beroepen op democratie Er zijn er nu eenmaal die scheermesjes slikken Er zijn er nu eenmaal die we liever doen stikken Want dat is nu eenmaal zo afgesproken Want er zijn er nu eenmaal voor wie een leven niets waard is, zoals een minister die een tiran is en zich beroept op democratie Er zijn nu eenmaal wapens Er is nu eenmaal geweld Er vallen nu eenmaal doden Dat is nu eenmaal zo, en eens zullen doden vallen onder ministers die tirannen zijn en zich beroepen op democratie Want er zijn nu eenmaal wanhopigen Er zijn nu eenmaal protesterenden Er zijn er nu eenmaal die niets anders meer zien dan ministers die tirannen zijn en zich beroepen op democratie En er zijn er nu eenmaal die geen woorden meer hebben voor een minister die een tiran is en zich beroept op democratie en die zegt dat er nu eenmaal doden vallen Joke Kaviaar terug naar begin |
| back to begin Home |
| Hongerstaking De honger naar vrijheid is sterker De honger naar vrede is sterker en daarom niet meer dat stuk brood niet meer een hap van een appel te nemen Hongerstaking Want zo onbreekbaar is de vrijheid niet Het is een kruik, gebakken klei, gevuld met water, leven Een barst erin is licht ontstaan, niet te herstellen Het kan lang duren voor die kruik uiteenvalt, geruisloos, doordrenkt met wat hij koesterde Verzopen nu Dan is 't met repareren gedaan, niet na te vertellen Daar kan een mens niet op wachten die zich in de strot geknepen voelt Vraag niet waarom dus niet meer die voorgekookte rapporten niet meer dat voorgekauwd verbaal te nemen Hongerstaking Want zo onwrikbaar is de vrede niet Het is het oor van die kruik, dat als het loslaat niet langer de kruik laat bestaan, geen houvast meer Zo snel in stukken kan de kruik ook liggen Als door een granaat geraakt In scherven Dan is 't met redeneren gedaan, geen keuze meer Het is voordien de mond te sluiten de lippen op elkaar te persen Op de vraag waarom het beter is zo te sterven Het beter zo is te gaan zal wat gezegd worden? Met leven is het gedaan Met wachten is het gedaan Met hoop is het gedaan Met terugslaan is het gedaan Met hulp roepen is het gedaan Met troost zoeken is het gedaan Met procederen is het gedaan Met protesteren is het gedaan Met de rede is het gedaan Met vergeten is het gedaan Met ogen toedoen is het gedaan Met vluchten is het gedaan Met beslissen is het straks gedaan want er is nog één ding Het is het laatste dat nog te staken valt De honger naar vrijheid is sterker Joke Kaviaar / 16-7-05 solidariteit met hongerstakers in VC Ter Apel |
| back to begin Home |
|
mp3 DOWNLOAD: Tot Onze Schaamte
Tot Onze Schaamte Het is tot onze schaamte dat we moeten toegeven dat wij machteloos staan Het is tot onze schaamte dat we moeten erkennen dat wij die rechtvaardigheid eisen geen recht kunnen doen Het is tot onze schaamte dat we geen hoop kunnen geven En het is tot onze schaamte dat onze stem niet goed genoeg is te verstaan Het is tot onze schaamte dat we moeten toegeven dat wij de staat niet kunnen verslaan Het is tot onze schaamte dat we moeten erkennen dat onze kracht uit niets meer bestaat dan solidariteit Het is tot onze schaamte dat we paspoorten houden van dit land En het is tot onze schaamte dat de fabels van ambtenaren alweer in vette koppen staan Het is tot onze schaamte dat we hooguit de handen ineen kunnen slaan Het is tot onze schaamte dat wij niet tot enig misdaad in staat zijn, zoals chantage, bedreiging, het afnemen van vrijheid En tot onze schaamte willen wij nog niet de wapenen opnemen Dus het is tot onze schaamte dat wij moordenaars hun gang moeten laten gaan Het is tot onze schaamte dat wij voor de poorten van gevangenissen staan Het is tot onze schaamte dat wij moeten zeggen dat wij niet werkelijk kunnen opkomen voor een greintje menselijkheid Het is tot onze schaamte dat zelfs door protesteren niets wordt bereikt En tot ons schaamte hebben wij alles en kunnen niets bieden, enkel schaamte, maar geen waan! Joke Kaviaar 26-08-05 Voor Martine 'Rotte' Vis, Directeur Project Terugkeer Bovenstaand gedicht is n.a.v. uitspraken van Martine 'Rotte' Vis, Directeur Project Terugkeer, o.a.: "Actiegroepen geven asielzoeker valse hoop". Verder wordt door justitie o.a. beweerd dat actiegroepen mensen tot het hongerstaken zouden aanzetten. 't Is de omgekeerde wereld en de zoveelste hetze! |
| back to begin Home |