Home Stop Deportaties
Nieuws en links
Aanklacht van Verdonk?
Cohens Politiestaat





Ontruiming Pakhuis Afrika, waar eerder dit jaar live opnamen van een optreden zijn gemaakt.

Inleiding

Op 12, 15 en 17 juni 2005 schreef ik open brieven aan Cohen. In de eerste vroeg ik om de waarheid. In de tweede heb ik hem gezegd dat hij moest aftreden. In de derde hem ik hem nogmaals beschuldigd. Tenslotte is Pakhuis Afrika ontruimd.

Het is typerend voor politici. De arrogantie van de macht. Aanpassen of wegwezen uit mijn stad, is het devies. Want aan de oevers van het IJ wordt aan projectontwikkeling gedaan, en daar past zo'n vrijgevochten experimenteel en kunstzinnig kraakpand niet tussen.
Dat bij de handhaving van zo'n openbare orde leugentjes moeten worden verkocht, mensen ten onrechte worden opgepakt, vernederd en mishandeld, dat is bijzaak en dus niet van belang.

Het is ook hoe vluchtelingen in dit land worden behandeld maar die treffen het nog slechter. Opjagen, ontruimen, opsluiten. Ook dat heeft Cohen op zijn geweten. Heeft hij niet nog steeds plannen voor een vertrekcentrum in Amsterdam Noord? Niets meer van gehoord, maar dat zegt niets.

Ik wist het wel. Maar nu zie ik het nog eens, diezelfde carrièrezucht waarin alle empathie ontbreekt, want politiek, dat is business. Niets meer en niets minder. En het is waar; Als stemmen wat uithaalde, viel het potlood onder de vuurwapenwet!

OPEN BRIEF AAN COHEN

12-6-05

Ondergetekende was uitgenodigd te komen optreden tijdens het benefiet voor radio ZRA, vrijdagavond 10 juni jl.
Toen ik aankwam zag ik dat de straat rond Pakhuis Afrika, waar het benefiet zou plaatsvinden, door de ME was afgezet. Toeschouwers werden opgejaagd, er werd gemept en er werden lukraak mensen opgepakt.

Al snel hoorde ik dat het benefiet niet door ging, zogenaamd omdat aan brandvoorschriften niet was voldaan.
Grote flauwekul: de ME was gekomen nadat twee politiemensen niet waren binnengelaten om dit te controleren. Terecht, want wat weten zij er nu van? En de vraag rijst: wat wilden ze dan wèl controleren?
Uiteraard was de brandweer wel welkom voor inspectie, maar deze werd door de ME (sic!) niet binnengelaten en het benefiet werd door u persoonlijk verboden, onder hierboven genoemde valse voorwendselen.
Dit noem ik nu per decreet regeren. Dictatoriaal vind ik dit en het riekt naar censuur en geeft de politie volmacht om zonder enig bevel tot huiszoeking in het pand rond te snuffelen.
Nee, ik geloof er niets van, dat brandveiligheidseisen de reden waren. Pakhuis Afrika heeft er alles aan gedaan om aan de eisen te voldoen, en brandveiligheid is een zaak van de brandweer, niet van de politie. De politie had en heeft in Pakhuis Afrika niets te zoeken!

Het zou u beter staan indien u de waarheid sprak en daarom vraag ik u: Wat was de ware reden voor dit verbod?

Ik vraag dit u op persoonlijke titel, aangezien u met dit verbod mede mijn optreden ten behoeve van dit onafhankelijke radiostation, dat van geen enkele overheidssubsidie gebruik maakt, heeft verboden. U bent mij hierom dus een verklaring schuldig.
Overigens ben ik van mening dat u Pakhuis Afrika en radio ZRA schadeloos dient te stellen, en hen uw excuses dient aan te bieden, vooral indien u nog enigzins aan uw geloofwaardigheid (als 'democratisch' burgermeester) hecht.

Tot slot wil ik u onderstaand gedicht niet onthouden, dat ik dezelfde avond schreef.

Joke Kaviaar, schrijfster/dichteres


back to begin
Home

TWEEDE OPEN BRIEF AAN JOB COHEN

15-6-05

Allereerst wil ik u er aan helpen herinneren dat ik nog geen antwoord heb ontvangen op mijn vorige open brief, waarin ik u vroeg me te vertellen wat de ware reden was voor het verbod van het benefiet voor radio ZRA in Pakhuis Afrika vorige week vrijdag 10 juni.

Het wordt er intussen niet beter op. Gisteren werd de laatste nog vastzittende arrestant dan eindelijk na 4 dagen vrijgelaten. Al een schande op zichzelf dat deze zo lang is vastgehouden om niets. Pas nu wordt bekend op welke groffe wijze hij is behandeld op bureau Balistraat. Een wijze die makkelijk had kunnen leiden tot de dood van deze arrestant: Slaan. Het omlaag draaien van de temperatuur. Geen water en eten geven, slaap onthouden etc.

Ik roep u in herinnering: 25 oktober 1985. De dood van Hans Kok in een politiecel op het hoofdbureau van politie in Amsterdam na de gewelddadige ontruiming door de ME van een woning in de Schaepmanstraat de dag ervoor. Ondergetekende was hierbij. Niet alleen werd Hans in elkaar geslagen bij de ontruiming, ook werd hij, net als alle andere arrestanten, opgesloten in een ijskoude cel, zonder matras. De volgende dag werd hij dood aangetroffen.

In de maanden daarna werd door de rijksrecherche en de politiek alles in het werk gezet om de dood van Hans in zijn eigen schoenen te schuiven zodat politie, justitie en politiek vrijuit konden gaan. Maar zeker is, en ik kan ervan getuigen, dat ze hem hebben laten stikken. Letterlijk.

Dan nu de behandeling van deze arrestant. De betreffende (ex-) arrestant mag van geluk spreken dat hij, hoewel hij onderkoeld raakte (net als Hans Kok), NIET is overleden in die rotcel van u. Het had hem net zo goed wel fataal kunnen worden. Overigens zijn dit soort praktijken beslist geen incident.

Burgermeester Van Thijn meende destijds zijn handen in onschuld te kunnen wassen, al had hij al geruime tijd aangestuurd op een gewelddadig conflict met de woongroep Staatsliedenbuurt, want hij moest en zou die krakers er onder krijgen.

De parallel met Amsterdam anno 2005, twintig jaar later, en de parallel met Van Thijn, twintig jaar geleden, is mij duidelijk genoeg. Ook u meent de Amsterdamse krakers met hun initiatieven de nek om te moeten draaien. Ook u gebruikt hiervoor methodes als het gebruik van valse voorwendselen om uw zin door te drijven. Ook u bent de baas over een nog immer gewelddadig politie apparaat, dat u volmacht geeft om te doen waar zij zin in heeft en mensen te mishandelen.

Wat mij betreft is het duidelijk. Wat Van Thijn weigerde, dient u nu wel te doen. Aftreden. En vergeet de schadeloosstelling niet. Niet alleen van Pakhuis Afrika en radio ZRA, maar ook van de ex-arrestanten!

Joke Kaviaar, schrijfster/dichteres


back to begin
Home

DERDE OPEN BRIEF AAN JOB COHEN

17-6-05

Het is niet dat ik hier nu nog wat van verwacht. Ik verwacht geen antwoord. Dat kreeg ik op andere brieven ook niet. Ik verwacht ook geen positieve actie.
Het enige waar u toe bereid bent, is om onafhankelijke initiatieven in uw stad de nek om te draaien. Om woorden van protest de mond te snoeren, en om alles waar dit toe leidt in de doofpot te stoppen.

Mij maakt u niet wijs dat het u om de veiligheid van de bewoners van Pakhuis Afrika gaat. Een vorige week vrijdag gearresteerde jongen liet u door uw politie immers zonder enig bezwaar het leven in gevaar brengen. Zie mijn tweede open brief aan u.
Nee, mij maakt één van de architecten van de huidige nieuwe asielwet, waarmee stelselmatig mensenrechten worden geschonden, niets wijs. Het wordt tijd dat mensen wakker worden en zien wat er in ons allen naam gebeurt in dit land. Praktijken van bedreiging, mishandeling en deportatie van geïllegaliseerden, van daklozen, van kanslozen. U maakt zich er net zo schuldig aan als de zo verguisde minister Verdonk.

Veiligheid?

Denkt u zich eens in, al die oude huizen in de stad Amsterdam. Al die huizen met houten vloeren, met riet ertussen, waar je als bewoner van de derde verdieping als er beneden brand uitbreekt, op geen enkele manier meer uit kan omdat dat smalle houten trappenhuis vol staat met rook en/of vlammen, behalve dan door vanaf je balkon te springen, als je dat al hebt.
Brandveiligheid? Het leven van bewoners van de stad in de oude wijken? Als u zich daarom moest gaan bekommeren, kon u wel blijven ontruimen! Toch doet u dat niet. Nee, u doet het bij pakhuis Afrika, een betonnen pand, waar daklozen een huis hebben gevonden en sterke initiatieven ontplooien.

En dat is het hem nu juist. Die sterke initiatieven. Daar kan er maar één van zijn in Amsterdam, nietwaar? En die heet de sterke arm van Cohen.

Meneer Cohen, ik vind het misselijkmakend. Dat wil u nog toevoegen. Alle andere woorden die ik hiervoor heb, heb ik al gebruikt zoals u weet. Ik plak ze hier nog even onder.

Joke Kaviaar, schrijfster/dichteres

(hieronder volgden de voorgaande brieven)


back to begin
Home