Home





Welke mening is werkelijk vrij?

Vanaf deze pagina vind je stukken en gedichten geschreven m.b.t. (de schending van het recht op) vrijheid van meningsuiting. Ze dateren vanaf april 2004.
KLik hier voor het overzicht naar alle artikelen en gedichten.

Vrijheid van meningsuiting: hypocrisie rond spotprenten

"Zeggen wat je vindt met een pistool tegen je kop."


Waarom niks gezegd over de heisa rond de Deense spotprenten?, is een vraag die ik de laatste tijd nogal eens heb gehoord. De reden daarvoor is de hypocrisie van de hele geschiedenis, en de vreemdelingenhaat die aan het maken, maar vooral het vervolgens massaal verspreiden, van de spotprenten ten grondslag ligt (overigens maak ik onderscheid in de spotprenten, ik vind in elk geval van de spotprenten die ik heb gezien de spotprent van Mohammed met bom in zijn tulband stigmatiserend en dus aanzetten tot discriminatie en haat jegens moslims als bevolkingsgroep). Heel in het kort, maar toch ook weer niet zo kort, wil ik hier op dit moment hetvolgende over kwijt, zonder op dit moment in te gaan op issues als religie vs. atheisme, homoseksualiteit en religie, vrouwenstrijd en religie. Daarover later meer.

1. vreemdelingenhaat
Naar mijn mening heeft vreemdelingenhaat; het aanzetten tot discriminatie van en haat t.o.v. hele bevolkingsgroepen op grond van wat dan ook niets met vrijheid van meningsuiting te maken. Het leidt namelijk tot het monddood maken van de door discriminatie getroffen groep. De een zijn vrijheid geven om de ander de vrijheid af te laten nemen is het, en niets anders.
Natuurlijk moet je de spot kunnen drijven met religieus fundamentalisme, net zo goed als met volksnationalisme of welk ander dogma of heilig huisje dan ook, maar dat is wat anders dan aanzetten tot haat tegen een hele groep mensen omdat zij iets gemeen hebben, in dit geval hun geloofsovertuiging.

2. met twee maten meten: hypocrisie
Zelf, vanwege het verbranden van een Nederlandse vlag, doodsbedreigingen ondervonden hebbende welke door sommigen werden afgedaan als niet serieus te nemen of zelfs werden ontkend, weet ik er alles van: hoe het is als mensen je vrijheid van meningsuiting trachten af te nemen.
Hebben de kranten van de bedreigingen tegen mijn persoon vol gestaan, zoals met de Deense spotprenten? Nee. Het is namelijk alleen interessant als bedreigingen kunnen worden toegeschreven aan 'de' moslims. (Hoe met het zoeken van publiciteit door mijn persoon werd omgesprongen, kun je hier nog lezen.)
Enige tijd geleden wilden rechtspopulisten demonstreren op de dam, voor de vrijheid van meningsuiting. Neo nazi's namen de demonstratie-oproep over. De initiatiefnemer van de demonstratie, een zekere Michiel Mans, vond het best. Het was immers een demonstratie voor de vrijheid van meningsuiting, en die neo-nazi's, die mogen toch ook zeggen wat ze willen? Sterker nog, links en rechts moesten maar fijn samen gaan demonstreren, vond Mans.
In een reactie onder een artikel hierover op Indymedia gaf ik aan er geen been in te zien om met mensen die mij bedreigd hebben samen te gaan demonstreren voor vrijheid van meningsuiting. Op dat argument is Mans nooit ingegaan. Ik suggereerde in dezelfde reactie dat er blijkbaar nog een vlagverbranding voor nodig was om het statement tegen nationalisme, en hoe dat leidt tot vreemdelingenhaat, te maken. Dit werd dezelfde dag nog gevolgd door indirecte dreigementen op het internet als zou ik binnenkort zelfmoord plegen. Daaraan werd de eis verbonden dat ik voor mijn "verscheiden" nog even snel, nu het nog kon, stelling moest nemen omtrent de Deense spotprenten affaire.

Dus wat valt er verder over te zeggen? Het was de zoveelste poging mij de mond te snoeren, of erger, mij tot een stellingname te dwingen met de dood in het vooruitzicht, en dus binnen een gestelde maar niet nader gespecificeerde termijn, en naar de maatstaven en onder bedreiging van rechtsextremisten...

Met andere woorden: Zeggen wat je vindt met een pistool tegen je kop.

Daarom: Een Nederlandse vlag om te verbranden bij de volgende daarvoor geschikte gelegenheid ligt al klaar. Al is het alleen maar om voor mezelf nogmaals het recht op vrijheid van meningsuiting op te eisen! En is het dan opnieuw wachten op dreigementen, uit naam van alweer datzelfde extreem rechtse staaltje van recht op vrijheid van meningsuiting...("eigen vollek eerst")?

Joke Kaviaar 15-3-06


Gedichten:

Recht Van Spreken
Cohens Politiestaat
De Sterke Arm
Ga In De Weg Staan!

Overzicht ARTIKELEN / PROZA, meest recente staan bovenaan:

sept. 2005 - heden
- Alles over de vlagverbranding en de daaropvolgende bedreigingen vind je op en vanaf deze pagina!

24 oktober 2005
- Publiciteit zoeken mag niet: Hoe extreem rechts uit onverwachte hoek een steuntje in de rug kreeg om mij de mond te pogen te snoeren...

5 augustus 2005
- Tijd Om De Tong Te Slijpen: Er mag steeds minder worden gezegd...

22 juli 2005
- Aanklacht schending vrijheid van meningsuiting: voordracht "Cohens Politiestaat" met bijna-arrestatie de mond gesnoerd

27 januari 2005
- EXCEPTIO ARTIS: Eis je 'artistieke vrijheid' op! Over de veroordeling van rapgroep DHC vanwege de Hirsi Ali diss, omdat de rechter het argument van de artistieke expressie terzijde schoof.

Oktober 2004 - januari 2005
- Beslissing Raad voor de Journalistiek, over mijn klacht tegen Hoedeman en de Volkskrant. Plus: EPILOOG bij het einde van deze klucht En: Word je boos nu, Hoedeman?
- Alles over de Volkskrant hetze rond Diss Op Het Nietszeggend Ik, de mogelijke aanklacht van Verdonk, de klacht bij de raad voor de journalistiek, en de gefrustreerde journalist Jan Hoedeman, kortom: "Welke mening is werkelijk vrij!?"

21 september 2004
- Het Recht Op Censuur, over zelf opgelegde censuur door schrijvers.

27 augustus 2004
- Open brief aan Groninger Stadsdichter Bart FM Droog, n.a.v. een interview met hem in de Volkskrant.

April / Mei 2004:
- Delft ; het verbieden van de voordracht van Stop Deportaties, het cancellen van het optreden, de wurggreep en de leugen achteraf.

terug naar boven



oktober 2005: Publiciteit zoeken mag niet:
Hoe extreem rechts uit onverwachte hoek een steuntje in de rug kreeg om mij de mond te pogen te snoeren...

Vrijheid van meningsuiting is een issue van zowel links als rechts. Allemaal willen we kunnen zeggen wat we willen. De laatste tijd vinden extreem rechtse lieden dat ze mij mogen beledigen, uitkafferen, belasteren, discrimineren, met de dood bedreigen en tenslotte elkaar tot haat en moord t.a.v. mijn persoon mogen aanzetten. Een dichteres met een grote bek moet zelf wel een beetje een olifantshuid hebben, dus ach, ik liet ze maar. Ik liet ze al vanaf eind 2004.

Maar het werd te dol. Met bedreigingen en moordoproepen op vijf verschillende extreem rechtse fora, met dreigmails, publicatie van een adres. Het werd duidelijk dat dit serieus genomen diende te worden. Ik doe namelijk, anders dan Verdonk, niet aan het bagatelliseren van extreem rechts geweld.
Het was georganiseerd, georkestreerd, massaal, en langdurig. Dus heb ik aan de bel getrokken, heb gezegd:

"Dit pik ik niet, ik maak het bekend."

Het resultaat zal sommigen niet zijn ontgaan. Anderen wel. Zij prijzen zich gelukkig alle vuiligheid niet te hebben hoeven lezen. Vrijheid van meningsuiting? Zeker wel. Niet dat ik er een link naar zal plaatsen.

Wat is er gebeurd?

Mijn uitgever deed een persbericht uitgaan waarin hij verzocht aandacht aan de bedreigingen te besteden, bij 'linkse'(?) boekhandels en organisaties vroeg hij voorzichtig ook nog om enige solidariteit.

Naief? Geenszins. Wel heel verhelderend.

Iemand die ik helemaal niet ken, dacht het allemaal beter te weten. Zijn naam is Dirk Janssen en hij beschuldigde mij in zijn weblog, op een door krakerscollectief Eurodusnie beheerde website, ervan dat ik op publicitair effectbejag uit zou zijn. Niet alleen dat; ik zou aan het egotrippen zijn. En niet alleen dat: ik zou 'beweren' dat ik bedreigd werd. Van navragen was nooit sprake.

Dit alles werd in een sausje van fortuynistisch populisme gegoten, met het taalgebruik dat daar bij past. Overigens gebeurde dit achter mijn rug om. Mijn reactie was niet gewenst. Toen deze wel kwam en tevens van anderen, begon de boel te ontsporen. Er werd stevig met uitwerpselen gesmeten. Nu werd mij zelfs verweten dat ik, omdat ik mij verweerde, de zaken er zelf erger op zou maken. De wereld op zijn kop.

Wat was de bedoeling? Mij de mond te snoeren?

Extreem Rechts was het niet gelukt. Nu probeerde Janssen het. Ik had immers geen publiciteit mogen zoeken. Ik had ook maar beter niet kunnen reageren. Ik had het alles aan mijzelf te danken dat ik om te beginnen werd bedreigd, want ik was zo brutaal geweest
een vlag in de fik te steken, en daar zelfs van toe te staan een foto op Indymedia te laten plaatsen.

Hoe haalde ik het in mijn hoofd te laten zien wie ik ben en waar ik voor sta?! Belachelijk! Zoiets doe je toch niet als schrijver en dichter? Je hebt je mond maar te houden! En je hebt maar toe te staan dat je wordt bedreigd! Want het is toch eigenlijk allemaal aanstellerij. Het is net zo een aanstellerij als Wilders die een kunstenaar aanklaagt, of een rapgroep, wegens bedreiging, en daar telkens maar weer mee naar de pers holt ook nog. Ja, dat was werkelijk precíes hetzelfde!

Na enige tijd kon de vuilspuiterij enige lieden van geenstijl niet ontgaan en zij deden er een flinke schep bovenop. Even werd het komisch toen de website van het collectief gedurende een uur door de toevloed van dataverkeer plat kwam te liggen. De mijne bleef overeind. Die was sinds de aanval van 9 oktober door extreem rechts namelijk voorbereid op aanvallen door scripten en massale bezoeken. Bijna ging mijn bezoekersteller onder druk van geenstijl over de magische grens van 3000 heen. Nèt niet.

Sinds de aandacht vanaf geenstijl, waar een stuk was geplaatst dat ver van de feiten af lag, is de vuilspuiterij over mijn persoon over het hele internet uitgespreid alsof iemand een oververhitte luchtballon met stront heeft doen uiteenspatten. Ha! Dit is het bewijs dat die Kaviaar publiciteitsgeil is, zag ik ergens iemand redeneren vandaag, want je vindt haar over het hele internet! Enige dagen hiervoor was Janssen op zijn weblog aan een populariteitspoll voor zichzelf begonnen, in de wetenschap dat de bezoekers van geenstijl hem zouden ondersteunen. Hoe dat afgelopen is, weet ik niet. Dat Janssen zelf optimaal profiteerde van de ontstane publiciteit, en er zelfs nog wat extra stevig garen bij spon, en nog altijd meent dat ik mijn mond had moeten houden, zegt mij genoeg over de hier gebezigde vrijheid van meningsuiting:
"Kijk: dit is mijn mening: jij moet je kop houden en weer in het hollands moeras verdwijnen."

Tenslotte besloot Janssen de discussie onder zijn weblog te sluiten. Het was "geëscaleerd", zo meende hij, want "het was blijkbaar bijzonder interressant" en hij verleende mij de gunst een slotwoord te schrijven op zijn weblog. Ik bedank voor de 'eer'. Ik wens de hetze niet te legitimeren.

Dat slotwoord staat nu hier. Zomaar spontaan ineens. Want om weer aan het schrijven van andere stukken en gedichten toe te kunnen komen, moet dat hart eerst even gelucht.
Er is geen gelegenheid voor reactie. De pulp die mensen over mij wensen uit te storten kunnen ze op genoeg andere plaatsen kwijt. Een echt slotwoord dus, voor wie het toevallig wil tegenkomen. Tevens, althans voor nu, voorwoord op eerdere artikelen over de vrijheid van meningsuiting. Want ik heb te vaak gehoord dat ik Janssen zijn vrijheid van meningsuiting niet zou gunnen. En daarom is dit slot- en voorwoord nergens anders beter op zijn plaats dan hier.

Het is namelijk heel simpel: de vrijheid van meningsuiting is van geen waarde meer zodra deze wordt ingezet om een ander de mond te snoeren, of waar dat uit alle macht wordt geprobeerd. De vrijheid van meningsuiting stelt ook weinig voor wanneer, in tegenstelling tot solidair te zijn, deze wordt ingezet als argument om iemand uit te mogen leveren aan (in dit geval) extreem rechtse agressors, die op hun beurt weer rechtvaardiging zien voor hun terreur.
Vooralsnog werd ik niet letterlijk, maar wel moreel aan extreem rechts uitgeleverd door Janssen en zijn kornuiten, door openlijk iedere steun categorisch te weigeren, en ieder beroep op solidariteit honend van de hand te wijzen.

Dat is tekenend voor de 'hufterigheid' in dit land.

Dat woord stond vandaag in de krant in een artikel over bedreigingen. Ik geloof dat Balkenende het gebruikt had. Maar die moet het al helemaal niet hebben over hufterigheid, want het is het regeringsbeleid dat hufterig is op alle fronten, want met niemand solidair. De normen en waarden van het egocentrisme. Het is het eigen volk eerst populisme dat zo diep is geworteld door decennialange hetze tegen migranten, vluchtelingen enzovoorts, dat nog maar weinigen het lijken te (willen) zien, en dat er voor heeft zorggedragen dat het populisme tot in kringen van eens zo 'linkse' mensen is doorgedrongen. Hufterigheid is 'in'. Solidariteit is 'uit'.

Sorry. Ik doe er niet aan mee. Wel geef ik alle hufters gaarne een kruimeltje van eigen rottend deeg, om ze te laten proeven hoe dat smaakt. Geniet ervan. Er is genoeg.

Tot zover mijn mening van vandaag.

Joke Kaviaar, 24 oktober 2005

toevoeging d.d. 17 dec. 2005: Nadien hebben veel mensen van Eurodusnie te kennen gegeven dat zij niet achter het blog van Janssen stonden. Integendeel. Aan het op het internet blijven staan (op de site van Eurodusnie) van het betreffende weblog heeft dat echter niets veranderd.

terug naar boven




back to begin
Home